Objawy kliniczne
Objawy kliniczne raka piersi zawsze zależą od jego stadium zaawansowania.
W początkowym stadium rak piersi przebiega zazwyczaj bezobjawowo. Przeważnie jest
on rozpoznawany przypadkowo podczas palpacji. W ostatnich latach raki piersi
jest często rozpoznawany już w stadium przedklinicznym, dzieje się tak dzięki zastosowaniu
i rozpowszechnieniu badań obrazowych piersi. U około 50 % kobiet pierwszym
objawem jest niebolesny guz zlokalizowany w górnym zewnętrznym kwadrancie piersi,
u około 18% guzek znajduje się obrębie brodawki, u 15% w kwadrancie górnym
wewnętrznym, u 11% w kwadrancie dolnym zewnętrznym i zaledwie u 6 % zlokalizowany
jest w kwadrancie dolnym wewnętrznym piersi (Ryc.7.).
Zlokalizowanie zmiany po stronie lewej jest zazwyczaj częstsze. Takie umiejscowienie guzów
wynika z budowy anatomicznej piersi. Mężczyźni zgłaszają się do lekarza zazwyczaj z nowotworem
w bardziej zaawansowanymstadium, często sąjuż zajęte regionalne węzły chłonne co rokuje gorszą
prognozę nawyleczenie. U około 90% mężczyzn najczęstszym objawem jest niebolesny guz zlokalizowany
za brodawką sutka. Drugim, ale rzadszym umiejscowieniem jest kwadrant górny boczny piersi.
Ryc.7. Najczęstsze umiejscowienie raka piersi u kobiet (Źródło: Murawa D.,
Dyzmann-Sroka A., Kycler W., Lamch K.,Kubiak A., Jędrzejczak A.,Trojanowski M.,
Szczepański Ł., ABC Raka Piersi, Wielkopolskie Centrum Onkologii , Poznań 2010).
Innymi objawami raka piersi u obu płci mogą być:
asymetryczność sutków,
zniekształcenie lub wciągnięcie skóry nad guzem,
owrzodzenie brodawki lub jej okolic,
dodatkowe guzki,
wciągnięcie brodawki,
ból z nieznanych przyczyn,
nieznaczne pogrubienie skóry,
obraz skórki pomarańczy,
świąd lub pieczenie brodawki,
krwisty lub bezbarwny wyciek z brodawki,
powiększone pachowe węzły chłonnych po stronie zajętej piersi, a później
powiększone węzły szyjno-nadobojczykowe,
obrzęk skóry, jej zaczerwienieniem oraz nadmierne ocieplenie.
Ryc.8. Fotografie przedstawiające objawy raka piersi. Zniekształcenie oraz wciągnięcie
brodawki, owrzodzenie skóry wokół brodawki, krwawy wyciek z sutka , skórka pomarańczy
(Źródło: Murawa D., Dyzmann-Sroka A., Kycler W., Lamch K.,Kubiak A., Jędrzejczak A., Trojanowski M.,
Szczepański Ł., ABC Raka Piersi, Wielkopolskie Centrum Onkologii , Poznań 2010).
U około 10% osób nowotwór rozpoznawany jest w stadium uogólnienia, oznacza to,
że najczęściej występują już wtedy przerzuty do mózgu, płuc, wątroby oraz kości.
Ocenę stopnia zaawansowania u kobiet oraz mężczyzn jest określana na podstawie
klasyfikacji TNM, która została opracowana przez Międzynarodową Unię do Walki z Rakiem.
Cecha T w obu klasyfikacjach oznacza guz pierwotny, dopisek a,b,c,d jego wielkość
oraz umiejscowienie. Cecha N oznacza regionalne węzły chłonne, wielkość przerzutu w
węźle i ilość węzłów z przerzutami. Cecha M oznacz czy występują przerzuty do narządów
odległych. Stopień zaawansowania tradycyjnie podpisujemy numerem od 0 do 4.
Klasyfikacja zaawansowania klinicznego może opierać się na badaniu klinicznym,
A klasyfikacja patologiczna na badaniu mikroskopowym.
Klasyfikacja zaawansowania klinicznego według TNM
Tx - nie ma możliwości określenia guza pierwotnego,
T0 - brak guza pierwotnego,
Tis - rak przedinwazyjny,
T1 - wielkość guza do 2 cm,
T2 - wielkość guza pomiędzy 2 – 5 cm,
T3 - wielkość guza powyżej 5 cm,
Nx - nie ma możliwości oceny węzłów chłonnych,
N0 - brak przerzutów do okolicznych węzłów chłonnych,
N1 - zajęte węzły pachowe ale ruchome po stronie guza,
N2 - zajęte węzły pachowe nieruchome po stronie guza,
N3 - zajęte węzły za mostkowe po stronie guza,
Mx - nie ma możliwości oceny przerzutów odległych,
M0 - brak przerzutów odległych,
M1- przerzuty odległe.